பாமினி அரசு (Bahmani Sultanate)

பாமினி அரசு (Bahmani Sultanate) கி.பி. 1347 முதல் கி.பி. 1527 வரை தக்காணப் பீடபூமியில் ஆட்சி செய்த ஒரு சக்திவாய்ந்த இஸ்லாமியப் பேரரசு ஆகும். இது தக்காணத்தின் அரசியல் மற்றும் கலாச்சார வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய இடத்தைப் பிடித்திருந்தது. விஜயநகரப் பேரரசுக்கு இணையாக, பாமினி அரசு தென்னிந்திய வரலாற்றில் ஒரு பொற்காலத்தை உருவாக்கியது.

பாமினி அரசின் தோற்றம் மற்றும் வளர்ச்சி:

• தோற்றம்: தக்காணப் பகுதியானது டெல்லி சுல்தானகத்தின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தது. முஹம்மது பின் துக்ளக்கின் அடக்குமுறையான ஆட்சிக்கு எதிராக, தக்காணத்தில் கிளர்ச்சிகள் வெடித்தன. இக்கிளர்ச்சிகளின் விளைவாக, ஹாசன் கங்கு (அல்லது அலாவுதீன் ஹசன் பாமன் ஷா) என்பவரால் கி.பி. 1347 இல் பாமினி அரசு தோற்றுவிக்கப்பட்டது. இவர் பஹ்மன் ஷா என்ற பட்டத்தை ஏற்றுக்கொண்டார்.
• ஆட்சிப்பகுதிகள்: ஆரம்பத்தில் தௌலதாபாத்தை தலைமையிடமாகக் கொண்டு செயல்பட்ட இந்த அரசு, பின்னர் குல்பர்காவுக்கு மாற்றப்பட்டது. இதன் ஆட்சிப்பகுதிகள் விரிவடைந்து, கோதாவரி மற்றும் கிருஷ்ணா நதிகளுக்கு இடைப்பட்ட பகுதியையும், கொங்கண் பகுதியையும் உள்ளடக்கியது.
• முக்கிய ஆட்சியாளர்கள்:
  • அலாவுதீன் ஹசன் பாமன் ஷா (1347-1358): பாமினி அரசின் நிறுவனர். இவர் தனது அரசை பலப்படுத்தி, நிர்வாக அமைப்புகளை சீரமைத்தார்.
  • முஹம்மது ஷா I (1358-1375): விஜயநகரப் பேரரசுடன் பல போர்களை நடத்தினார். இவரது ஆட்சியில் நிர்வாகம் பலப்படுத்தப்பட்டது.
  • பெரோஸ் ஷா பாமினி (1397-1422): கலை மற்றும் இலக்கியத்திற்கு ஆதரவளித்த ஒரு பண்பட்ட ஆட்சியாளர். இவருடைய ஆட்சியில் கல்வி வளர்ச்சி அடைந்தது.
  • அஹ்மத் ஷா வாலி (1422-1436): தலைநகரை குல்பர்காவிலிருந்து பிதாருக்கு மாற்றினார். இவரது ஆட்சியில் மதம் மற்றும் சூஃபிசம் செழித்தன.
  • முஹம்மது ஷா III (1463-1482) மற்றும் மஹ்மூத் கவான்: பாமினி அரசின் பொற்காலமாக இவர்களின் ஆட்சி கருதப்பட்டது. மஹ்மூத் கவான் ஒரு சிறந்த பிரதம மந்திரியாகவும், படைத்தளபதியாகவும், நிர்வாகியாகவும் திகழ்ந்தார். இவர் பாமினி அரசை அதன் உச்சநிலைக்கு கொண்டு சென்றார்.

நிர்வாகம் மற்றும் சமூகம்:

• நிர்வாக அமைப்பு: பாமினி அரசு எட்டு மாகாணங்களாகப் (தரஃப்கள்) பிரிக்கப்பட்டிருந்தது. ஒவ்வொரு மாகாணமும் ஒரு தரஃப்தார் அல்லது சுபேதார் என்பவரால் நிர்வகிக்கப்பட்டது.
• படைத்துறை: ஒரு வலிமையான ராணுவத்தை பராமரித்தனர். குதிரைப்படை, காலாட்படை மற்றும் பீரங்கிப்படை ஆகியவை இருந்தன.
• பொருளாதாரம்: விவசாயம் மற்றும் வணிகம் செழித்தன. உள்நாட்டு மற்றும் வெளிநாட்டு வர்த்தகம் ஊக்கப்படுத்தப்பட்டது.
• சமூகம் மற்றும் கலாச்சாரம்: இஸ்லாம் முக்கிய மதமாக இருந்தாலும், பிற மதத்தினரும் சகிப்புத்தன்மையுடன் நடத்தப்பட்டனர். பாரசீக மற்றும் இஸ்லாமிய கலாச்சாரங்கள் தக்காணத்தில் பரவின. கட்டிடக்கலை, ஓவியம் மற்றும் இலக்கியம் ஆகியவை பாமினி ஆட்சியாளர்களின் ஆதரவைப் பெற்றன.

பாமினி அரசின் வீழ்ச்சி:

• மஹ்மூத் கவானின் மரணம் (1481): பாமினி அரசின் வீழ்ச்சிக்கு ஒரு முக்கிய காரணமாக அமைந்தது. அவரது மறைவுக்குப் பிறகு, சுல்தானுக்கும் மாகாண ஆளுநர்களுக்கும் இடையே அதிகாரப் போட்டி அதிகரித்தது.
• உள்நாட்டுப் பூசல்கள்: 'தக்கான்' மற்றும் 'அஃபாகிஸ்' (வெளிநாட்டவர்) என இரு பிரிவினரிடையே ஏற்பட்ட மோதல்கள் அரசின் ஸ்திரத்தன்மையைக் குலைத்தன.
• ஆட்சியாளர்களின் பலவீனம்: மஹ்மூத் கவானின் மறைவுக்குப் பிறகு வந்த ஆட்சியாளர்கள் திறமையற்றவர்களாக இருந்தனர்.
• விஜயநகரப் பேரரசுடனான போர்கள்: தொடர்ச்சியான போர்கள் பாமினி அரசின் வளங்களை குறைத்தன.
• மாகாண ஆளுநர்களின் சுதந்திரப் பிரகடனம்: மாகாண ஆளுநர்கள் தங்களை சுதந்திர அரசர்களாக அறிவித்துக்கொண்டனர்.

பாமினி அரசின் சிதைவு மற்றும் வாரிசு அரசுகள்:

கி.பி. 1527 வாக்கில் பாமினி அரசு சிதைந்து, ஐந்து தக்காண சுல்தானகங்கள் உருவாயின:

1. பிஜப்பூர் சுல்தானகம் (ஆதில் ஷாஹி): யூகப் ஆதில் ஷா தோற்றுவித்தார்.
2. கோல்கொண்டா சுல்தானகம் (குதுப் ஷாஹி): சுல்தான் குலி குதுப் ஷா தோற்றுவித்தார்.
3. அஹ்மத்நகர் சுல்தானகம் (நிஜாம் ஷாஹி): மாலிக் அஹ்மத் பாஹ்ரி தோற்றுவித்தார்.
4. பீடார் சுல்தானகம் (பரித் ஷாஹி): காசிம் பரித் ஷா தோற்றுவித்தார்.
5. பேரார் சுல்தானகம் (இமாத் ஷாஹி): பதேயுல்லா இமாத் உல் முல்க் தோற்றுவித்தார்.

இந்த ஐந்து தக்காண சுல்தானகங்களும் பின்னர் விஜயநகரப் பேரரசுடன் தாலிகோட்டா போரில் (கி.பி. 1565) ஈடுபட்டு வெற்றி பெற்றன.

முடிவுரை:

பாமினி அரசு தக்காணத்தில் ஒரு புதிய சகாப்தத்தை உருவாக்கியது. அதன் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகும், அதன் கலாச்சார மற்றும் நிர்வாகப் பங்களிப்புகள் தக்காணத்தின் வரலாற்றில் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தின. TNPSC தேர்வுகளுக்கு, பாமினி அரசின் முக்கிய ஆட்சியாளர்கள், தலைநகரங்கள், நிர்வாகச் சீர்திருத்தங்கள் மற்றும் வீழ்ச்சிக்கான காரணங்கள் போன்றவற்றை அறிந்து கொள்வது அவசியம்.