பாரத ரத்னா விருது பெற்ற பெண்கள்.

இந்தியாவின் மிக உயரிய சிவிலியன் விருதான பாரத ரத்னா, நாட்டின் வளர்ச்சிக்கும், சமூக மேம்பாட்டிற்கும் அரும்பங்காற்றியவர்களுக்கு வழங்கப்படும் ஒரு கவுரவம் ஆகும். 1954 ஆம் ஆண்டு முதல் வழங்கப்படும் இந்த விருது, கலை, இலக்கியம், அறிவியல், பொதுச் சேவை, மருத்துவம் மற்றும் விளையாட்டு போன்ற பல்வேறு துறைகளில் சிறப்பான பங்களிப்பை செய்தவர்களுக்கு வழங்கப்படுகிறது. இந்த மதிப்புமிக்க விருதைப் பெற்ற பெண் ஆளுமைகளின் விரிவான பட்டியல் மற்றும் அவர்களின் குறிப்பிடத்தக்க சாதனைகள் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளன:

இந்திரா காந்தி (1971): இந்தியாவின் முதல் பெண் பிரதமர் மற்றும் ஒரு அரசியல் ஆளுமை. 1966 முதல் 1977 வரையிலும், மீண்டும் 1980 முதல் 1984 வரையிலும் பிரதமராகப் பதவி வகித்த இவர், இந்தியாவின் அரசியல் மற்றும் சமூக நிலப்பரப்பில் ஒரு புதிய சகாப்தத்தை உருவாக்கினார். வங்காளதேசப் போரில் இந்தியாவின் வெற்றி, அணு ஆயுதத் திட்டம் மற்றும் பசுமைப் புரட்சி ஆகியவை இவரது ஆட்சிக்காலத்தில் நடந்த முக்கிய நிகழ்வுகளாகும். அவரது துணிச்சலான தலைமைத்துவம் மற்றும் சீர்திருத்தங்கள், குறிப்பாக வங்காளதேச விடுதலைப் போரில் அவரது பங்கு, இந்தியாவின் உலகளாவிய நிலையை வலுப்படுத்தியது.

அன்னை தெரசா (1980): மிஷனரிஸ் ஆஃப் சாரிட்டி என்ற அமைப்பை நிறுவி, ஏழைகள், நோயாளிகள் மற்றும் ஆதரவற்றோருக்காக தனது வாழ்வை அர்ப்பணித்த ஒரு மகத்தான சமூக சேவகி. கல்கத்தாவில் தனது சேவையைத் தொடங்கிய இவர், உலகின் பல்வேறு பகுதிகளிலும் தனது அமைப்பின் மூலம் மனிதாபிமான பணிகளை விரிவுபடுத்தினார். 1979 ஆம் ஆண்டில் அமைதிக்கான நோபல் பரிசு பெற்ற அன்னை தெரசா, அவரது இரக்க குணத்திற்காகவும், ஏழைகளுக்கான தன்னலமற்ற சேவைக்காகவும் உலகளவில் அறியப்பட்டவர். 2016 ஆம் ஆண்டு கத்தோலிக்க திருச்சபையால் புனிதராக அறிவிக்கப்பட்டார்.

அருணா ஆசப் அலி (1997 - மரணத்திற்குப் பின்): இந்திய சுதந்திரப் போராட்ட வீரர் மற்றும் சமூக சேவகர். 1942ல் வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்தின் போது மும்பையில் உள்ள கோவாலியா டேங்க் மைதானத்தில் இந்தியக் கொடியை ஏற்றியதன் மூலம் தேசிய அளவில் அறியப்பட்டார். சுதந்திரப் போராட்டத்தின் போது பலமுறை சிறை சென்றார். சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு சமூக சேவையிலும், இடதுசாரி அரசியலிலும் முக்கியப் பங்காற்றினார். டெல்லியின் முதல் மேயராகவும் பணியாற்றினார். அவரது மறைவுக்குப் பின் 1997 ஆம் ஆண்டு பாரத ரத்னா விருது வழங்கப்பட்டது.

எம்.எஸ். சுப்புலட்சுமி (1998): கர்நாடக சங்கீத உலகின் "குயில்" என போற்றப்படும் இசை மேதை. அவரது இனிமையான குரலாலும், பக்திப் பாடல்களாலும் உலகம் முழுவதும் அறியப்பட்டவர். ஐக்கிய நாடுகள் சபையில் பாடிய முதல் இந்திய கலைஞர் என்ற பெருமையைப் பெற்றவர். தனது இசை மூலம் இந்தியாவுக்கு உலக அரங்கில் பெருமை சேர்த்தவர். 1974 ஆம் ஆண்டில் ரமோன் மகசேசே விருதையும் பெற்றவர். அவரது இசைப் பயணமும், பக்திப் பாடல்களும் இந்திய கலாச்சாரத்தின் ஒரு பகுதியாகவே திகழ்கின்றன.

லதா மங்கேஷ்கர் (2001): "இந்தியாவின் நைட்டிங்கேல்" என்று அழைக்கப்படும் ஒரு புகழ்பெற்ற பின்னணிப் பாடகி. தனது ஆறு தசாப்தங்களுக்கும் மேலான இசை வாழ்க்கையில், 36 இந்திய மொழிகளிலும், வெளிநாட்டு மொழிகளிலும் பல்லாயிரக்கணக்கான பாடல்களைப் பாடி, இந்திய இசையுலகில் நீங்கா இடம் பிடித்தவர். அவரது குரலின் இனிமையும், உணர்வுபூர்வமான வெளிப்பாடும் அவரை இந்திய சினிமாவின் அசைக்க முடியாத சின்னமாக மாற்றியது. இந்திய இசைக்கு அவர் ஆற்றிய பங்களிப்புக்காக உலகளவில் பாராட்டப்பட்டவர்.

இந்த பெண் ஆளுமைகள் ஒவ்வொருவரும் தங்கள் துறைகளில் சிறந்து விளங்கியதுடன், இந்தியாவின் சமூக மற்றும் கலாச்சார வளர்ச்சிக்கு மகத்தான பங்களிப்பை செய்துள்ளனர். பாரத ரத்னா விருது பெற்ற இந்த பெண்கள், இந்தியாவிற்கு பெருமை சேர்த்ததுடன், வரும் தலைமுறையினருக்கு உத்வேகமாகத் திகழ்கிறார்கள்.