சிந்து சமவெளி நாகரிகம்: ஒரு விரிவான பார்வை

காலம் மற்றும் புவியியல் பரவல்:

சிந்து சமவெளி நாகரிகம், கி.மு. 2900 முதல் 1800 வரை செழித்தோங்கிய ஒரு பண்டைய நகர நாகரிகமாகும். இன்றைய பாகிஸ்தான் மற்றும் வடமேற்கு இந்தியாவின் பெரும் பகுதிகளை உள்ளடக்கிய சிந்து நதி மற்றும் அதன் துணை நதிக்கரைகளில் இது பரவியிருந்தது. ஹரப்பா மற்றும் மொஹஞ்சதாரோ ஆகியவை இந்த நாகரிகத்தின் முக்கிய நகர மையங்களாகும்.

நகர அமைப்பு மற்றும் உள்கட்டமைப்பு:

சிந்து சமவெளி நாகரிகம் அதன் அதிநவீன நகர திட்டமிடல் மற்றும் உள்கட்டமைப்புக்காக அறியப்படுகிறது. நகரங்கள் ஒழுங்கான கட்ட அமைப்பில் வடிவமைக்கப்பட்டு, அகலமான சாலைகள், செங்கல் வீடுகள் மற்றும் திறமையான வடிகால் அமைப்புகளைக் கொண்டிருந்தன. மொஹஞ்சதாரோவில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட "பெரிய குளம்" (Great Bath) ஒரு பொது குளியல் தொட்டியாகவோ அல்லது சடங்கு நோக்கங்களுக்காகவோ பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம். ஹரப்பாவில் கண்டெடுக்கப்பட்ட தானியக் களஞ்சியங்கள் (Granaries) உணவு சேமிப்பு மற்றும் விநியோகத்தில் அவர்களின் திறமையை எடுத்துக்காட்டுகின்றன.

பொருளாதாரம் மற்றும் வர்த்தகம்:

சிந்து சமவெளி மக்கள் விவசாயம், கால்நடை வளர்ப்பு மற்றும் கைவினைப் பொருட்களில் ஈடுபட்டனர். கோதுமை, பார்லி, நெல் (லோத்தலில் ஆதாரம் கிடைத்துள்ளது) போன்ற பயிர்களை பயிரிட்டனர். வர்த்தகம் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக இருந்தது. மெசபடோமியா, மத்திய ஆசியா மற்றும் பாரசீக வளைகுடா பகுதிகளுடன் கடல் வழியாகவும், நிலம் வழியாகவும் வர்த்தகம் செய்ததற்கான சான்றுகள் உள்ளன. லோத்தல், ஒரு முக்கிய துறைமுக நகரமாக, இந்த வர்த்தகத்தில் முக்கிய பங்கு வகித்தது.

சமயம் மற்றும் வழிபாடு:

சிந்து சமவெளி மக்கள் பல தெய்வங்களை வழிபட்டனர். "பசுபதி" (மிருகங்களின் இறைவன்) என்ற ஆண் தெய்வத்தையும், "அன்னை" என்ற பெண் தெய்வத்தையும் (கருவுறுதலின் தெய்வம்) வழிபட்டனர். சிந்துவெளி பெண் தெய்வத்தின் உருவங்கள் பல இடங்களில் கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன. இது தாய் தெய்வ வழிபாட்டின் முக்கியத்துவத்தைக் காட்டுகிறது. விலங்கு உருவங்களும், குறிப்பாக காளை மற்றும் ஒற்றைக்கொம்பு விலங்கின் உருவங்களும் வழிபாட்டில் இருந்தன.

எழுத்துமுறை மற்றும் மொழி:

சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தின் எழுத்துமுறை "சித்திர எழுத்துமுறை" என அழைக்கப்படுகிறது. இது இன்னும் முழுமையாக புரிந்துகொள்ளப்படவில்லை. ஹீராஸ் பாதிரியார் இதனை மூலதிராவிட எழுத்துமுறை (Proto Dravidian Script) என்று கருதுகிறார். அஸ்கோபார்போலா மற்றும் ஐராவதம் மகாதேவன் போன்ற அறிஞர்கள் சிந்து சமவெளி எழுத்துக்கும் திராவிட மற்றும் தமிழ் எழுத்துகளுக்கும் உள்ள தொடர்புகளை ஆய்வு செய்துள்ளனர்.

தொழில்நுட்பம் மற்றும் கலை:

சிந்து சமவெளி மக்கள் வெண்கலக் கருவிகள் மற்றும் ஆயுதங்களை உருவாக்கினர். அவர்களுக்கு இரும்பு மற்றும் குதிரை பற்றி தெரிந்திருக்கவில்லை. சுட்ட செங்கற்கள், மட்பாண்டங்கள், நகைகள் (தங்கம், வெள்ளி, விலையுயர்ந்த கற்கள்), சிற்பங்கள் மற்றும் முத்திரைகள் போன்ற கலைப் பொருட்கள் அவர்களின் கைவினைத் திறனை வெளிப்படுத்துகின்றன. முத்திரைகளில் பல்வேறு விலங்கு உருவங்களும், குறியீடுகளும் பொறிக்கப்பட்டுள்ளன.

முக்கிய அகழ்வாய்வாளர்கள் மற்றும் ஆய்வுகள்:

ஜான் மார்ஷல், தாயாராம் சஹானி, R.D. பானர்ஜி ஆகியோர் சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தின் முக்கிய அகழ்வாய்வாளர்கள் ஆவர். 1922 இல் அகழ்வாய்வு முடிவுகள் வெளியிடப்பட்டன. இந்த ஆய்வுகள் இந்திய வரலாற்றில் ஒரு புதிய அத்தியாயத்தைத் திறந்தன. ஆர். பாலகிருஷ்ணன் தனது "சிந்துவெளிப் பண்பாட்டின் திராவிட அடித்தளம்" (2016) என்ற நூலில், இடப்பெயர் ஆய்வுகள் மூலம் சிந்து சமவெளி நாகரிகத்திற்கும் சங்க இலக்கியத்திற்கும் உள்ள தொடர்புகளை விளக்கியுள்ளார்.

சரிவுக்கான காரணங்கள்:

சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தின் சரிவுக்கான சரியான காரணங்கள் இன்னும் விவாதத்தில் உள்ளன. காலநிலை மாற்றம் (வரட்சி), நதிப் பாதை மாற்றம், படையெடுப்புகள், இயற்கை பேரழிவுகள் அல்லது பல காரணிகளின் கலவை போன்றவை சரிவுக்கு வழிவகுத்திருக்கலாம் என்று அறிஞர்கள் கருதுகின்றனர். இருப்பினும், இந்த நாகரிகம் விட்டுச்சென்ற தடயங்கள், பண்டைய இந்தியாவில் ஒரு செழிப்பான மற்றும் மேம்பட்ட நாகரிகத்தின் இருப்பை உறுதிப்படுத்துகின்றன.