ஆங்கிலேய-மைசூர் போர்கள் : ஒரு விரிவான பார்வை

ஆங்கிலேய-மைசூர் போர்கள் என்பவை 18 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் தென்னிந்தியாவில் மைசூர் அரசுக்கும் பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்கும் இடையே நடந்த தொடர் மோதல்கள் ஆகும். இந்தப் போர்கள் தென்னிந்திய வரலாற்றிலும், பிரிட்டிஷ் இந்தியாவின் எழுச்சியிலும் ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தன.

முதல் ஆங்கிலேய-மைசூர் போர் (1767-1769)

முதல் ஆங்கிலேய-மைசூர் போர், ஹைதர் அலி தலைமையிலான மைசூர் அரசுக்கும் பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்கும் இடையே 1767 முதல் 1769 வரை நடைபெற்றது. ஹைதர் அலியின் தென்னிந்தியாவில் விரிவடைந்து வந்த செல்வாக்கு, பிரிட்டிஷ் நலன்களுக்கு அச்சுறுத்தலாக அமைந்ததே இந்தப் போருக்கான முக்கிய காரணமாகும். பிரிட்டிஷார் நிஜாம் மற்றும் மராட்டியர்களுடன் கூட்டணி அமைத்து ஹைதர் அலியுடன் மோதினர். தொடக்கத்தில் ஹைதர் அலிக்கு சில பின்னடைவுகள் ஏற்பட்டாலும், அவர் தனது தந்திரோபாயங்களால் பிரிட்டிஷ் படைகளைத் திணறடித்தார். இந்தப் போர் மங்களூர் ஒப்பந்தத்துடன் முடிவடைந்தது, இதில் இரு தரப்பினரும் ஒருவருக்கொருவர் கைப்பற்றிய பிரதேசங்களை விட்டுக்கொடுக்க ஒப்புக்கொண்டனர் மற்றும் ஒருவரையொருவர் ஆதரிக்கவும் ஒப்புக்கொண்டனர். இந்தப் போர் பிரிட்டிஷாருக்கு ஒரு பெரிய சவாலாக அமைந்தது, மேலும் ஹைதர் அலியின் இராணுவத் திறனை வெளிப்படுத்தியது.

இரண்டாம் ஆங்கிலேய-மைசூர் போர் (1780-1784)

இரண்டாம் ஆங்கிலேய-மைசூர் போர் 1780 முதல் 1784 வரை நடைபெற்றது. இந்தப் போருக்கான முக்கிய காரணங்கள், மங்களூர் ஒப்பந்த விதிமுறைகளை இரு தரப்பினரும் மதிக்காதது மற்றும் பிரஞ்சுக்காரர்களுடன் ஹைதர் அலிக்கு இருந்த நெருக்கமான உறவுகள் ஆகும். ஹைதர் அலி, கர்நாடகப் பகுதியின் மீது படையெடுத்து பிரிட்டிஷ் படைகளுக்கு பெரும் சேதத்தை ஏற்படுத்தினார். இந்தப் போரின் போது, ஹைதர் அலி 1782 இல் இறந்தார், அதன் பிறகு அவரது மகன் திப்பு சுல்தான் போரைத் தொடர்ந்தார். இந்தப் போரிலும் எந்த ஒரு தரப்பிற்கும் தெளிவான வெற்றி கிடைக்கவில்லை. மங்களூர் ஒப்பந்தம் (1784) மூலம் இந்தப் போர் முடிவுக்கு வந்தது, இதில் போர் நடப்பதற்கு முன்பு இருந்த நிலை மீண்டும் கொண்டுவரப்பட்டது.

மூன்றாம் ஆங்கிலேய-மைசூர் போர் (1790-1792)

மூன்றாம் ஆங்கிலேய-மைசூர் போர் 1790 முதல் 1792 வரை நடைபெற்றது. திருவிதாங்கூர் மீது திப்பு சுல்தான் படையெடுத்தது இந்தப் போருக்கான உடனடி காரணமாக அமைந்தது. திருவிதாங்கூர், பிரிட்டிஷாருடன் ஒரு நட்பு ஒப்பந்தத்தில் இருந்தது. இதன் விளைவாக, பிரிட்டிஷ் கவர்னர் ஜெனரல் காரன்வாலிஸ் பிரபு, நிஜாம் மற்றும் மராட்டியர்களுடன் கூட்டணி அமைத்து திப்பு சுல்தானுக்கு எதிராகப் போர் தொடுத்தார். இந்தப் போரில் திப்பு சுல்தான் கடுமையான பின்னடைவுகளைச் சந்தித்தார், ஸ்ரீரங்கப்பட்டணத்தை முற்றுகையிட வேண்டியதாயிற்று. இறுதியில், 1792 இல் ஸ்ரீரங்கப்பட்டண ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது. இந்த ஒப்பந்தத்தின்படி திப்பு சுல்தான் தனது பிரதேசங்களில் பாதிப் பகுதியை பிரிட்டிஷாருக்கும், நிஜாம் மற்றும் மராட்டியர்களுக்கும் விட்டுக்கொடுக்க வேண்டியிருந்தது. இது திப்பு சுல்தானின் சக்தியை கணிசமாகக் குறைத்தது.

நான்காம் ஆங்கிலேய-மைசூர் போர் (1799)

நான்காம் ஆங்கிலேய-மைசூர் போர் 1799 இல் நடைபெற்றது. திப்பு சுல்தான் தனது இழந்த பிரதேசங்களை மீண்டும் பெறவும், பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கத்தை அகற்றவும் பிரஞ்சுக்காரர்களுடன் கூட்டணி வைக்க முயன்றது இந்தப் போருக்கான முக்கிய காரணமாகும். அன்றைய பிரிட்டிஷ் கவர்னர் ஜெனரல் வெல்லஸ்லி பிரபு, திப்பு சுல்தானின் இந்த நடவடிக்கைகளை பிரிட்டிஷ் நலன்களுக்கு அச்சுறுத்தலாகக் கருதினார். பிரிட்டிஷ் படைகள் ஸ்ரீரங்கப்பட்டணத்தை முற்றுகையிட்டு தாக்கி கைப்பற்றின. இந்தப் போரில் திப்பு சுல்தான் வீரமரணம் அடைந்தார். நான்காம் ஆங்கிலேய-மைசூர் போரின் முடிவில், மைசூர் அரசு பிரிட்டிஷ் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது. மைசூர் அரசின் ஒரு பகுதி பிரிட்டிஷ் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்தாலும், ஒரு பகுதி மைசூர் வாரிசுகளுக்கு (வொடையார் வம்சம்) மீண்டும் வழங்கப்பட்டது, ஆனால் பிரிட்டிஷ் துணை ஆட்சியின் கீழ் செயல்பட்டது. இந்தப் போருடன் மைசூர் சுல்தான்களின் ஆட்சி முடிவுக்கு வந்தது.

இந்த ஆங்கிலேய-மைசூர் போர்கள் தென்னிந்தியாவில் பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கத்தை உறுதிப்படுத்தின. இந்த போர்களின் விளைவாக பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்திய கம்பெனி தனது பிரதேசங்களையும் செல்வாக்கையும் விரிவுபடுத்தியது.