TNPSC - வினாவும் விளக்கமும் - 48 | இந்திய கவுன்சில் சட்டம் 1861

1861 ஆம் ஆண்டு இந்திய கவுன்சில்கள் சட்டத்தின் மூலம் மெட்ராஸ் சட்டமன்றம் உருவாக்கப்பட்டது .

பதில்: (சி) 1861 ஆம் ஆண்டு இந்திய கவுன்சில் சட்டம்

இந்திய கவுன்சில் சட்டம் 1861, 1892, 1909 : ஒரு விரிவான பார்வை

இந்திய கவுன்சில் சட்டங்கள், பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் நிர்வாக மற்றும் சட்ட ரீதியான மாற்றங்களை கொண்டு வந்த முக்கிய சட்டங்களாகும். இவை இந்தியர்களின் அரசியல் பங்கேற்பை படிப்படியாக அதிகரித்தன, ஆனால் முழுமையான சுயாட்சிக்கு வழிவகுக்கவில்லை. முக்கியமாக மூன்று சட்டங்கள் இயற்றப்பட்டன.

இந்திய கவுன்சில் சட்டம் 1861:

பின்னணி: 1857 சிப்பாய் கலகத்திற்குப் பிறகு, பிரிட்டிஷ் அரசு இந்தியாவில் நிர்வாக சீர்திருத்தங்களின் அவசியத்தை உணர்ந்தது. இந்தியர்களின் ஒத்துழைப்பு இல்லாமல் நிர்வாகம் சாத்தியமில்லை என்பதைப் புரிந்துகொண்டது.
முக்கிய அம்சங்கள்:
- சட்ட மேலவையின் விரிவாக்கம்: கவர்னர் ஜெனரலின் சட்ட மேலவையில் (Legislative Council) அதிகாரப்பூர்வமற்ற இந்திய உறுப்பினர்களை சேர்க்க வழிவகுத்தது. இவர்களை கவர்னர் ஜெனரல் நியமிப்பார்.
- பரவலாக்கம்: பம்பாய் மற்றும் சென்னை மாகாணங்களின் சட்டமியற்றும் அதிகாரங்கள் மீட்டெடுக்கப்பட்டன. இது நிர்வாகத்தில் பரவலாக்கத்தின் முதல் படியாகும்.
- துறைமுறை அமைப்பு: கவர்னர் ஜெனரலின் செயற்குழுவில் (Executive Council) துறைமுறை அமைப்பை (Portfolio System) அறிமுகப்படுத்தியது. இது ஒவ்வொரு உறுப்பினருக்கும் ஒரு குறிப்பிட்ட துறையின் பொறுப்பை வழங்கியது.
முக்கியத்துவம்: இந்திய நிர்வாகத்தில் இந்தியர்களின் பங்கேற்புக்கு ஒரு ஆரம்பப் புள்ளியாக அமைந்தது. இருப்பினும், அதிகாரப்பூர்வமற்ற உறுப்பினர்களுக்கு உண்மையான அதிகாரம் எதுவும் இல்லை.

இந்திய கவுன்சில் சட்டம் 1892:

பின்னணி: இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் போன்ற அமைப்புகளின் எழுச்சி, இந்தியர்களின் அரசியல் பிரதிநிதித்துவம் குறித்த கோரிக்கைகளை வலுப்படுத்தியது.
முக்கிய அம்சங்கள்:
- சட்ட மேலவையின் விரிவாக்கம்: மத்திய மற்றும் மாகாண சட்ட மேலவைகளில் அதிகாரப்பூர்வமற்ற உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரிக்கப்பட்டது.
- மறைமுகத் தேர்தல் முறை: சில அதிகாரப்பூர்வமற்ற உறுப்பினர்கள், நகராட்சி அமைப்புகள், மாவட்ட வாரியங்கள், பல்கலைக்கழகங்கள் மற்றும் வர்த்தக சபைகள் போன்ற அமைப்புகளால் பரிந்துரைக்கப்பட்டு, மறைமுகமாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர். இதுவே இந்தியாவில் தேர்தலின் முதல் விதையாகக் கருதப்படுகிறது.
- பட்ஜெட் மீதான விவாதம்: உறுப்பினர்கள் பட்ஜெட் குறித்து விவாதிக்கவும், கேள்விகள் கேட்கவும் அனுமதிக்கப்பட்டனர். ஆனால், வாக்களிக்கும் உரிமை அவர்களுக்கு இல்லை.
முக்கியத்துவம்: இந்தியர்களின் அரசியல் பங்கேற்பு ஓரளவு அதிகரிக்கப்பட்டது. ஆனால், உண்மையான அதிகாரம் பிரிட்டிஷாரிடமே இருந்தது.

இந்திய கவுன்சில் சட்டம் 1909 (மிண்டோ-மார்லி சீர்திருத்தங்கள்):

பின்னணி: தேசியவாதத்தின் எழுச்சி, இந்தியர்களின் சுயராஜ்ய கோரிக்கைகள் மற்றும் முஸ்லிம்களின் தனி பிரதிநிதித்துவ கோரிக்கைகள் இந்த சட்டத்திற்கு வழிவகுத்தன.
முக்கிய அம்சங்கள்:
- சட்ட மேலவையின் விரிவாக்கம்: மத்திய மற்றும் மாகாண சட்ட மேலவைகளில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை கணிசமாக அதிகரிக்கப்பட்டது. மத்திய சட்ட மேலவையில் அதிகாரப்பூர்வ பெரும்பான்மை இருந்தாலும், மாகாண மேலவைகளில் அதிகாரப்பூர்வமற்ற பெரும்பான்மை சாத்தியமானது.
- நேரடித் தேர்தல் முறை: சில தொகுதிகளுக்கு நேரடித் தேர்தல் முறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.
- வகுப்புவாத பிரதிநிதித்துவம்: முஸ்லிம்களுக்கு தனித்தொகுதிகள் மற்றும் தனி வாக்காளர் முறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. இது "பிரித்தாளும் கொள்கையின்" முக்கிய அம்சமாகக் கருதப்படுகிறது.
- இந்தியர்களுக்கு செயற்குழுவில் இடம்: முதன்முறையாக, இந்தியர்கள் கவர்னர் ஜெனரலின் செயற்குழுவிலும், மாகாண கவர்னர்களின் செயற்குழுவிலும் உறுப்பினர்களாக நியமிக்கப்பட்டனர். எஸ்.பி. சின்ஹா கவர்னர் ஜெனரலின் செயற்குழுவில் சேர்ந்த முதல் இந்தியர் ஆவார்.
- பட்ஜெட் மீதான தீர்மானங்கள்: உறுப்பினர்கள் பட்ஜெட் மீது தீர்மானங்களை முன்மொழியவும், கூடுதல் கேள்விகள் கேட்கவும் அனுமதிக்கப்பட்டனர்.
முக்கியத்துவம்: இந்தியர்களுக்கு அரசியல் அதிகாரத்தில் அதிகப் பங்கேற்பு வழங்கப்பட்டது. ஆனால், வகுப்புவாத பிரதிநிதித்துவம் இந்திய அரசியலில் பெரும் பிளவுகளை ஏற்படுத்தியது. இந்த சட்டம் இந்தியர்களுக்கு சுயராஜ்யம் வழங்கவில்லை, மாறாக நிர்வாகத்தில் அதிகப் பங்கேற்பை மட்டுமே அனுமதித்தது.

முடிவு:

இந்திய கவுன்சில் சட்டங்கள் பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ ஆட்சியில் இந்தியர்களின் அரசியல் பங்கேற்புக்கு ஒரு படிப்படியான வழியை வகுத்தன. இவை முழுமையான சுயராஜ்யத்தை வழங்கவில்லை என்றாலும், இந்திய தேசிய இயக்கத்தின் வளர்ச்சிக்கும், எதிர்கால அரசியல் சீர்திருத்தங்களுக்கும் அடித்தளமாக அமைந்தன. அதே சமயம், வகுப்புவாத பிரதிநிதித்துவம் போன்ற அம்சங்கள் நாட்டின் பிளவுக்கு வழிவகுத்தன.